Hvers vegna eru heimilin að verða gjalþrota ?

Vildi bara leggja áherslu á neðangreint sem ég skrifaði í janúar á þessu ári.

En við það má bæta að þegar fullyrt er að 18% heimila eiga minna en ekki neitt, þá er verið að miða við fasteignaverð (Fasteignamat ríkisins) í nóvember á síðasta ári og skuldir í dag, eða um áramót í besta (versta) falli, en það er nýjasta fasteignamat sem ráðamenn hafa úr að spila. Raunverulega eru það því miklu fleiri sem eiga ekki neitt, þar sem raunverð fasteigna er miklu minna í dag. Fasteignasalar leika svo nákvæmlega sama leikinn og bílasalar hafa leikið undanfarin áratug; skipti ! Og halda því gangverði allt of háu, sem er auðvitað ekki raunverulegt (hafa auðvitað hag af því sjálfir eins og bílasalarnir). Eignahlutfallið skiptir þó litlu máli í dag, svo framalega sem menn geti borgað af sínum lánum. Húsnæðisverð kemur til með að hækka í framtíðinni, bara spurning um einhver ár (eða áratugi, lánin eru jú afgreidd til 20 - 40 ára, langtíma fjárfesting í mörgum tilfellum). Það sama á svo ekki við um bílalánin, vegna þess að druslan bara lækkar og lækkar í verði, en lánin bara hækka. Hverjum dettur eiginlega í hug að fara í bílaumboð og kaupa bíl með tóma buddu, og vera á yfirdrætti. Greinilega mjög mörgum, en þeim er auðvitað ekki viðbjargandi. Sömu einstaklingar tóku í mörgum tilfellum sama pólinn í fasteignaviðskiptum. Á að slá skjaldborg um þetta fólk, mér er spurn. Annars að mínu mati á að slá skjaldborg (og það góða skjaldborg) um það fólk sem hefur keypt sér fasteign á síðastliðnum árum með íslenskum lánum, verðtryggðum að sjálfsögðu og veðsetning á fasteign fór ekki yfir 100% á þeim tímapunkti, og er komið í atvinnuleysi, punktur. Annað er óraunhæft, vegna þess að það er fullt af fólki sem hefði farið í gjaldþrot án þess að til bankahrunsins hefði komið, um það vitna flestar þær fréttaskýringar sem ég hef lesið undanfarið "Fjölskylda berst í bökkum", "Einstæð móðir með tvö börn er að missa aleiguna" og svo framvegis. Annars kemur greinin frá janúar hér á eftir, hún stendur.

 

"Er ekki málið það að heimilin í landinu hafa stundað sama leikinn og bankarnir.

Þau hafa mörg hver skuldsett sig fram úr hófi, með allt að 100% lántöku (og jafnvel meiri), og oft á tíðum notað ákveðin hluta af láninu sem neyslulán. Einnig hafa mörg heimili tekið lán í erlendri mynt, á sama tíma og verð á húsnæði var í sögulegu hámarki (hafði hækkað jafnvel um 200% á örfáum árum) og krónan í engu samhengi við erlenda mynt. Þetta gat því miður ekki endað með öðru en gríðarlegri hækkun á þessum erlendu lánum. Til að mynda var dollarinn 110 ISK í nóvember 2001, síðan var hann fjórum árum seinna 59 ISK, þetta segir nú ákveðna sögu um stöðu krónunnar.

Hér á árum áður safnaði landinn peningum, svo sem með sparimerkjum og öðrum leiðum og átti að öllu jöfnu einhverja aura til að borga út, þegar fyrsta húsnæðið var keypt. Þessu virðist landinn hafa gleymt, í allri græðgisvæðingunni. Þar vildu menn vera meira en þeir réðu við, burt séð frá tekjum. Allir vildu eiga allt.

Við 18 ára aldur er einstaklingur orðinn fjárráða og sjálfráða, og er honum þá treystandi samkvæmt lögum að sjá um sýnar fjárfestingar og skuldbindingar sjálfur. Þá er ábyrgðin fyrst og fremst hans sjálfs, og raunverulega engra annarra !

Þannig að landinn ber ekki síðri ábyrgð á stöðu Íslands en bankarnir, ríkisstjórnin, fjármálaeftirlið og Davíð Oddson. 

Þar sem krónan hefur verið eins og jójó undanfarna áratugi gagnvart erlendri mynt, þá getur það aldrei verið góð leið til að fjármagna innlendar fjárfestingar, þegar landinn hefur laun í Íslenskum krónum. Það eina sem landinn hefur horft á gagnvart erlendum lánum er hversu lágir vextir er í boði og engin verðtrygging. Það er því miður ekki raunhæft hér á Íslandi.

Þar sem verðtrygging er því miður órjúfanlegur fylgifiskur krónunni út af ofangreindum ástæðum, er ekki hægt að afnema hana, nema að taka upp aðra mynt. Hún verður ekki tekinn upp einhliða, punktur.

Hitt er annað mál, að skynsamlegast væri að binda íbúðalán við byggingarvísitölu eins og áður var gert. Það sér hver heilvita maður að ef brennivín og tóbak hækkar, þá er það algerlega út úr korti að lánin á heimilum landans hækkar. Þau eiga að sjálfsögðu að fylgja byggingarkostnaði og húsnæðisverði.

Neyslulánin eiga að fylgja neysluvísitölu, en ekki húsnæðislánin.

Kv/SvR"

Kv/SvR

14 þúsund heimili eiga bara skuldir